Wat maakt een geweldige reisfoto?

Een geweldige reisfoto, die…

…is gemaakt in prachtig licht

Alles ziet er beter uit in mooi licht. Foto’s van producten, voedsel en van mensen zien er op hun best uit in zacht, mooi licht en dat geldt ook voor reisfoto’s. Foto’s die midden op de dag zijn gemaakt, met harde schaduwen en uitgebleekte kleuren leveren over het algemeen niet de aantrekkelijkste reisfoto’s op. Daarom kun je beter heel vroeg op de dag fotograferen, vlak voordat de zon opkomt of terwijl deze nog laag aan de hemel staat (wat natuurlijk ook gebeurt bij zonsondergang), je krijgt dan prachtig licht dat bijna elke onderwerp goed doet uitkomen. Als de Taj Mahal er midden op de dag geweldig uitziet, stel je dan voor hoe hij er later op de dag uit zou zien. Als de zon lager staat zijn de schaduwen zacht en het licht is dan beter. De foto op deze bladzijde is gemaakt bij zonsondergang en laat niet alleen alles baden in zacht, mooi licht, maar de kleuren zijn ook veel levendiger en verzadigder dan ze midden op de dag zouden zijn. In de lucht is een breed scala aan kleuren, niet alleen het blauw van overdag. Ik herinner me een portfoliobespreking tijdens een fotoworkshop. Een van de deelnemers zei tegen mij: ‘Meneer Kelby, ik weet dat u houdt van foto’s die rond zonsopgang of zonsondergang zijn gemaakt, maar kijk eens naar deze foto die ik om 14.00 uur heb gemaakt, bij felle zon. Ik denk dat die best goed is.‘ Hij sloeg de bladzijde om en ja hoor, de foto was best goed. Ik zei: ‘Je hebt gelijk. Deze is best goed voor een foto die overdag is gemaakt, maar ik kan alleen maar bedenken hoe geweldig precies hetzelfde tafereel eruit zou hebben gezien als je de foto op het juiste moment had genomen, in mooier licht.’ Als je geweldige foto’s wilt maken, maak ze dan in het prachtige licht van de vroege ochtend of vlak voor zonsondergang. Dat maakt een wereld van verschil. Het is natuurlijk niet altijd gemakkelijk om zo vroeg op te staan, of je dag zo te plannen zodat je rond zonsondergang op een geweldige locatie bent, maar het kan echt, echt zijn vruchten afwerpen. Opmerking: ik zeg niet dat je overdag niet moet fotograferen, maar als je overdag een geweldig tafereel treft, probeer dan terug te gaan om het opnieuw te fotograferen in dat prachtige, magische licht.

…heeft charme en romantiek

Ik herinner me dat ik met mijn vrouw langs een kleine haven vol bootjes liep, maar in plaats van te fotograferen, liep ik steeds verder de pier op, waarbij ik tientallen boten voorbij liep. Mijn vrouw stopte, wees naar een boot vlakbij en vroeg: ‘Wat is er mis met deze boot? Die is schattig.’ Ik was het met haar eens, hij was inderdaad schattig, maar ik zei: ‘Zie je die grote buitenboordmotor van Mercury Marine aan de achterkant hangen? Dat is dodelijk voor de charme en romantiek van dit tafereel. Ik ben gewoon op zoek naar een leuke, simpele roeiboot. Gewoon met roeiriemen. Geen grote motor. Geen plastic flessen die erin liggen. Geen radio’s. Geen plastic zakken. Niets wat aangeeft wanneer de foto werd gemaakt.‘ Ze begreep het helemaal en ging samen met mij op zoek naar die ene charmante boot. Nu kun je natuurlijk geweldige, zeer moderne foto’s maken, maar dan is het alsof je een tijdstempel op je foto zet. Als je je foto zo maakt dat er geen moderne borden of moderne auto’s op de achtergrond te zien zijn, of dingen die als het ware een tijdstempel op je foto zetten, dan heb je kans dat je je kijker kunt meenemen naar een andere tijd, een tijd vol charme en romantiek. Bovendien is het gewoon leuk om naar zoiets te zoeken. Het is niet altijd gemakkelijk, maar als je die perfecte tijdloze compositie kunt maken, is dat die extra moeite echt waard.

…heeft een interessante compositie

Als ik tegen je zou zeggen: ‘Neem de Eiffeltoren in gedachten,’ zul je echt niet zeggen: ‘Eh, de Eiffeltoren, wat is dat?’ Nee, we hebben die allemaal al honderden, zo niet duizenden keren op foto’s en in films gezien. En als ik zou moeten raden, zou ik zeggen dat je deze foto voor je zag: de hele toren ten voeten uit, met een blauwe hemel erachter. Klopt dat? Dat is waarschijnlijk precies wat je ziet als je de Eiffeltoren op Wikipedia opzoekt. Sterker nog, wacht even, ik ga het nu zelf bekijken. Momentje… ja… dat is ’m precies. (Serieus, ik heb het gecontroleerd. Je kunt er zelf naar googelen en het zelf zien.) Dat is wat ik een ‘referentiefoto’ of ‘standaardfoto’ zou noemen en als je een soortgelijke foto maakt, documenteer je eigenlijk alleen maar het feit dat je daar was. Niks mis mee, hoor. Maar, omdat we allemaal al weten hoe de Eiffeltoren eruitziet, heeft de wereld dan nóg een foto van de Eiffeltoren nodig? Ja, toch wel. We hebben er een nodig die anders is. Weet je waar ik in geïnteresseerd zou zijn, in plaats van ons nog zo’n standaardfoto te laten zien? Hoe zie jij de Eiffeltoren? Misschien vind je het ijzerwerk van het onderste deel leuk, dan kun je bijvoorbeeld één poot kadreren, of je laat een kind zien dat de trap op rent, of de toeristen die zich voor een van de liften verdringen. Misschien kun je het als achtergrondelement en niet als hoofdonderwerp in je foto laten zien, of misschien kun je de enorme grootte ervan weergeven door iemand te fotograferen die ernaar opkijkt. Er zijn zo veel verschillende manieren om de compositie van je foto te bepalen (hoog standpunt, laag standpunt, slechts een deel ervan weergeven, dichtbij komen voor een close-upfoto, vanaf een dak of van de overkant van de rivier fotograferen), die allemaal compleet anders zijn dan die Wikipedia-foto. Mijn vrouw nam een foto waarbij op de voorgrond allemaal bloemen staan en de Eiffeltoren duidelijk op de achtergrond staat, maar wel een beetje onscherp. Toen ik de foto zag, dacht ik: ja, zo ziet zij het en ik vond het geweldig! Kadreer je foto op een interessante manier. Laat ons iets zien wat we hebben gezien, maar op een nieuwe en interessante manier en je zult waardering oogsten.

…vertelt een verhaal

Wie is deze man? Waar gaat hij heen? Wat draagt hij? Hoe komt hij aan die spullen? Waar kijkt hij naar? Waar komt dat licht vandaan? Wat is hier het verhaal? Wanneer je foto een verhaal vertelt, trekt die de kijker de foto in, terwijl hij of zij probeert te achterhalen wat daar gebeurt. Als de foto ervoor zorgt dat de kijker meer wil weten, heb je een verhalende foto gemaakt en dat is een van de heilige gralen van reisfotografie. Een verhaal vertellen is een van de beste dingen die we met onze foto’s kunnen doen. Dat boeit de kijkers, trekt ze de foto in en zorgt ervoor dat ze meer willen weten.

…kan kleur als onderwerp hebben

Ik houd van foto’s waarbij kleur het onderwerp is. Eigenlijk zie je op deze foto gewoon een oude fiets die tegen een muur staat, maar door de heldere, sprekende kleuren en het contrast van kleuren kon ik er niet zomaar langslopen zonder een foto te maken. De kleuren zijn de foto! Let daarom op opvallende kleuren. Je gelooft niet hoeveel foto’s ik in de loop der jaren heb gezien, die fotowedstrijden wonnen of genomineerd waren, waarbij het accent van de foto op de kleuren lag. Zodra je alert bent op scènes met dit soort contrasterende kleuren, zal het je verrassen hoeveel geweldige kansen er voor je opduiken. Deze foto is trouwens op het eiland Burano gemaakt, dat je met de vaporetto of een watertaxi vanuit Venetië snel kunt bereiken. Het ‘officiële’ verhaal is dat elk gebouw een andere levendige kleur kreeg, als hulpmiddel om de vissers ‘s avonds laat in de mist hun weg naar huis te laten vinden. Het verhaal zoals ik het hoorde, was dat het was gedaan om bezoekers die Venetië bezochten naar hun eiland te lokken. De mensen die in Burano woonden besloten alles in heldere, levendige kleuren te schilderen om hun eiland tot een soort toeristische attractie te maken en ik moet zeggen, dat is gelukt! Daarom ging ik naar Burano, ik hoorde dat het de ‘kleurrijkste plek op aarde’ was en dat kan zomaar kloppen. Het is de droom van een kleurenfotograaf die uitkomt. Welk verhaal er ook waar is (er bestaat ook nog een derde versie), ik ben gewoon blij dat het er daar altijd uitziet alsof ze alles net hebben geschilderd. Dat vind ik geweldig! Als kleur je onderwerp is, is er waarschijnlijk geen betere plek om mee te beginnen.

…kan erg eenvoudig zijn

Dit is een van de belangrijkste concepten in het boek en het kan de manier waarop je fotografeert voor altijd veranderen. En het kost je geen cent. Als je sterkere, indrukwekkender reisfoto’s wilt maken, probeer dan de foto te vereenvoudigen. Het gaat om het idee ‘less is more’. Ik voel me een beetje suf, omdat ik zo veel jaren door mijn zoeker heb gekeken en dacht: dit ziet er niet zo interessant uit. Dan ging ik dus op zoek naar meer dingen om aan de compositie toe te voegen, om die interessanter te maken. Dat werkte zelden. Dat komt omdat ik in plaats van op zoek te gaan naar dingen om toe te voegen, juist moet proberen om mezelf te beperken in wat ik in mijn kader laat zien. Welke niet-essentiële dingen kan ik weglaten om deze foto sterker te maken? Dat is het geheim. Ik realiseerde me dit niet echt, totdat een vriend en mentor me adviseerde om de foto’s te bestuderen van fotografen die ik bewonder en te kijken of hun foto’s druk en vol waren, of krachtig, eenvoudig en helder. Man, ik was gelijk om! Het lag al die jaren al voor mijn neus. Ik dacht dat het geheim ‘meer’ was, terwijl het al die tijd ‘minder’ moest zijn. Als je alleen elementen hebt die de foto ondersteunen, is je boodschap sterker, is je verhaal duidelijker, heb je minder afleiding en dat geeft je foto kracht en diepte. De beroemde kunstenaar Henri Matisse zei ooit dat als iets in ons beeld niet bijdraagt aan dat beeld, het dan weggelaten moet worden. Hij lijkt daarmee helemaal gelijk te hebben. Hoe dan ook, dit is zo belangrijk en als je dit concept van eenvoud omarmt, maak je vanzelf sterkere en interessantere foto’s.

…laat iets unieks zien

Elke keer dat je iets unieks kunt laten zien, iets wat mensen niet elke dag zien, bijvoorbeeld deze straat met zijn kleurrijke paraplu’s, maak je een goede kans om de aandacht te trekken. Mensen houden ervan om dingen en plaatsen te zien die ze nog niet eerder hebben gezien, dus als je ze zoiets kunt laten zien, maakt dat de foto alleen maar interessanter. Het hoeft niet spectaculair te zijn, maar gewoon net iets anders of ongewoons is vaak genoeg. Trap niet in de val van veel fotografen, die denken dat een scène anders of ongebruikelijk is, alleen maar omdat het in een ander land is dan het jouwe. Ja, een kasseienstraatje in een klein vakwerkdorpje in Duitsland is heel anders dan een geasfalteerde straat thuis, maar dat maakt het niet uniek. Er zijn in heel Europa veel charmante dorpsstraten. Zoek naar iets echt unieks en interessants, niet alleen iets wat anders is dan wat we elke dag zien.

…kan interessant of dramatisch licht bevatten

Licht is zo krachtig dat soms een vleug ervan al interessante foto’s kan opleveren. Het licht kan van iets gewoons iets mysterieus of exotisch maken. Zoals op deze foto met een muziekinstrument en de gereedschappen die aan een muur hangen in het huis van een man op het Chinese platteland. Het was het licht dat mijn aandacht trok. Het is slechts een flard zacht licht dat door een spleet in het zinken dak naar binnen valt, maar dat kleine beetje licht zorgt voor drama en sfeer. Dit kleine beetje dramatisch licht dat op een onderwerp valt, is iets waar je op moet letten terwijl je door een stad dwaalt. Je bent dan niet zo afhankelijk van een interessant onderwerp, het licht zelf is het onderwerp.

…heeft een effectieve nabewerking gehad

Foto’s zoals deze komen niet zo uit de camera. Ze zijn lang niet zo scherp als wat je hier ziet (zelfs als je een zeer scherpe lens gebruikt, net zoals ik in dit geval), ze zijn niet zo kleurrijk en ze hebben lang niet zo veel contrast of zo veel detail in de schaduwgebieden. Goede reisfoto’s hebben precies de juiste hoeveelheid nabewerking. Je moet niet overdrijven en je hoeft echt geen Photoshop-expert te zijn om geweldige resultaten te krijgen, maar je moet wel de basis van nabewerking kennen. Als je die onder de knie hebt, komen je foto’s tot leven. Ze krijgen meer scherpte, diepte en detail en je bent in staat om de opname (die wordt beperkt door wat de sensor van je camera kan vastleggen) meer te laten lijken op wat je zag toen je daar stond. Wat zeg ik, je kunt het er misschien veel beter uit laten zien dan wat je toen zag. Hoe geweldig is dat? Effectieve nabewerking (die niet uitstraalt ‘Ik ben nabewerkt!’) helpt je het beste uit je reisfoto’s te halen. Ook alle professionele topfotografen bewerken hun foto’s. In hoofdstuk 12 zal ik je een beetje op weg helpen. Dat hoofdstuk gaat helemaal over nabewerking, met als doel om onze foto’s er minstens zo goed, zo niet beter, uit te laten zien dan toen we ze maakten. Daarbij blijft de mogelijkheid open voor een artistieke interpretatie en voor experimenten. Dat laatste klinkt misschien wat stijfjes en formeel, maar je begrijpt vast wat ik bedoel. Als je trouwens iemand tegenkomt die zelfvoldaan zegt: ‘Ik geloof niet in het nabewerken van mijn foto’s’, dan bedoelen ze eigenlijk gewoon: ‘Ik ben niet erg handig in Photoshop of Lightroom.’ Ik heb nog nooit iemand ontmoet die negatief was over nabewerking en er tegelijk erg goed in was.

…laat een interessante plek zien

Ik zal nooit de opmerking vergeten die fotograaf Joe McNally ooit maakte. We gaven een workshop, Joe stond op het podium en vertelde een verhaal over iets wat zijn fotoredacteur (ik geloof bij Life magazine) eens zei: ‘Joe, als je interessantere foto’s wilt maken, ga dan recht voor de interessantere dingen staan.’ Daarmee sloeg hij de spijker op zijn kop en dat is me al die jaren bijgebleven. We hebben allemaal wel eens foto’s van het Empire State Building gezien. Soms waarschijnlijk tot vervelens toe, dus als je mij nog een foto van het Empire State Building laat zien, zelfs een foto in prachtig licht, met een geweldige compositie, zal ik waarschijnlijk niet zomaar ‘Wauw!’ roepen. Maar laat me een foto zien van een plek waar ik nog nooit ben geweest of iets wat ik nog niet eerder heb gezien, dan heb je mijn aandacht. Ik herinner me dat de eerste keer dat ik een foto van het schiereiland van Mont-Saint-Michel in Frankrijk (zie afbeelding) zag, ik erg geïntrigeerd was. Ik wilde ernaartoe (waarom had ik er nog nooit van gehoord?) en wilde uitzoeken hoe ik daar kon komen om het zelf te bekijken en het te fotograferen. Het heeft vele jaren geduurd voordat ik de kans kreeg om erheen te gaan en ik ben er maar één keer geweest, maar ik zal nooit het gevoel vergeten dat je krijgt als je voor zoiets unieks op deze aarde staat. Het leek wel of Disney het voor een van hun parken had gebouwd, maar daar stond het recht voor me en ik had de mazzel dat er ook een fantastische lucht verscheen. Als je iets bijzonders kunt laten zien, of iets wat iedereen nog niet duizend keer heeft gezien, heb je de ingrediënten voor een geweldige reisfoto. Laat de kijker iets nieuws zien, iets interessants, iets waardoor hij of zij zegt: ‘Dat is prachtig! Waar is dat?’ Dan ben je op de goede weg.

…zorgt dat de kijker erheen wil

Als je me vraagt wat het belangrijkste is wat bepaalt of een reisfoto goed is of niet, dan is dat dat een goede reisfoto ervoor zorgt dat de kijker er zelf naartoe wil. Dat is precies wat ik voelde toen ik voor het eerst een foto zag van de plaats die je op deze foto ziet. Later hoorde ik dat het op de Lofoten-eilanden in Noorwegen ligt, heel ver naar het noorden in een van de dunbevolktste gebieden ter wereld. De eerste keer dat ik dat beeld zag, wilde ik er gelijk heen. Ik had zoiets van ‘Wauw, waar is dat?’ Maar ik wilde er niet alleen heen om een vergelijkbare foto te maken, ik wilde deze ongelooflijke plek zien en ervaren (we eindigden met een diner in een van die kleine rode huizen die je op de foto ziet). Ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: in deze moderne tijd kan ik niet geloven dat dit soort plekken nog steeds bestaan. Dat maakte dat ik er nog liever heen wilde. We hadden een gezinsreisje (ik, mijn vrouw en mijn dochter) gepland om deze eilanden en de rest van Noorwegen te bezoeken, we waren er nog nooit geweest. Ik moet wel zeggen dat het een enorme onderneming was om er vanuit ons huis in Florida te komen. De reis bestond uit vijf vluchten (waaronder één in een heel oud, heel klein propellervliegtuigje), een busreis en een stuk met de auto, maar we kwamen er eindelijk aan. En het was die omslachtige onderneming absoluut waard. Ik zou het zo weer opnieuw doen, zelfs als ik geen camera bij me had, gewoon om het zelf nog een keer te zien. Dat is de impact die een geweldige reisfoto kan hebben. Als jouw foto tot de verbeelding van mensen spreekt en ze vervolgens inspireert om naar diezelfde locatie te reizen, dan weet je dat je een goede foto gemaakt hebt.

…bevat beweging of actie

Als je beweging of actie in beeld kunt brengen, trek je gegarandeerd de aandacht van de kijker. Voor deze opname gebruikten we een lange belichtingstijd (de sluiter blijft lang open), gemaakt terwijl auto’s over de snelweg zoefden. Maar het kan van alles zijn, van een kleine tuktuk, een kajak die een rivier afzakt, een paard-en-wagen die voorbij snelt, tot kinderen die voetballen in het park. De actie bevriezen of de beweging laten zien: dat zijn extra hulpmiddelen die je kunt gebruiken om geweldige reisfoto’s te maken.

…is scherp

Goede reisfoto’s zijn niet onscherp. Ze zijn niet ‘een beetje soft’. Als je jezelf afvraagt: is deze foto scherp?, dan weet je eigenlijk al dat dat niet zo is. Geweldige reisfoto’s kunnen een zacht karakter hebben, zoals een mistige of nevelige ochtendfoto, maar ze mogen niet onscherp zijn. Kijk eens naar een van die goede reisfotografen op Instagram. Denk je wel eens: hé, die foto ziet er een beetje onscherp uit? Nee. Ze zijn goed, omdat (zeg het mij na): ‘Geweldige reisfoto’s scherp zijn.’ Misschien moet je een lichtgewicht statief of een Platypod meenemen om superscherpe reisfoto’s te maken. Wanneer het gaat schemeren worden de sluitertijden langer, maar als je ziet hoe scherp en helder je foto’s dan uit de camera komen, weet je dat het de moeite waard was om dat extra stuk gereedschap mee te nemen. Natuurlijk kun je een redelijk scherpe foto maken en die scherper maken door die in Photoshop of Lightroom te verscherpen. De verscherpingsfuncties van die programma’s zijn geweldig (maar daar lees je meer over in hoofdstuk 12). Als je echter begint met een onscherpe foto, maken die programma’s die eigenlijk alleen maar minder onscherp, ze maken die echt niet superscherp en strak. Dat proces begint in je camera.

…heeft weinig afleidende elementen

Geweldige reisfoto’s zijn puur en bevatten geen afleidende elementen die de blik van de kijkers wegleiden van het onderwerp waarnaar je ze wilt laten kijken. Er zijn geen boomtakken die van opzij de foto insluipen, of een bierblikje op de grond, of een grote lelijke vuilnisbak op de foto. Dit is een metrostation in Boedapest, Hongarije. Ik moest geduldig wachten tot er geen mensen meer op het perron rondslenterden en we moesten wat afval oprapen dat mensen op de grond hadden gegooid en ik moest in Photoshop nog wat andere storende dingen verwijderen. Maar dat hoort allemaal bij het proces van het maken van een perfecte reisfoto, een foto met zo weinig mogelijk afleiding. Een deel ervan bereik je door de manier waarop je de foto kadreert (richt je camera zo dat er geen storende elementen in beeld zijn), een deel kan fysiek worden gedaan (afval van de grond oprapen) en een deel kan in de nabewerking gedaan worden. Houd deze dingen in gedachten (beperk de afleidende dingen, vaak op de achtergrond) en je zult eindigen met veel betere en strakkere reisfoto’s.

…heeft een rechte horizon

Een van de meestvoorkomende euvels die ik bij reis-en landschapsfotografie zie, is een scheve horizon. Toch is dat een van de gemakkelijkst op te lossen fouten. Een scheve horizon is slecht, simpelweg omdat die zo afleidt. Ooit bij iemand thuis of op kantoor geweest waar een ingelijste foto scheef aan de muur hangt? Je kunt niet van de foto genieten, want je wilt alleen maar opspringen en die foto rechthangen. Een scheve horizon is het digitale equivalent hiervan en dat verknoeit zo veel foto’s. Als je aan het fotograferen bent, is het soms moeilijk om een perfect horizontale foto te maken, vooral als je uit de hand fotografeert. Maar omdat zowel Lightroom als Photoshop je foto met slechts één klik recht kunnen zetten, is er nu geen enkele reden meer om een scheve foto te presenteren. Mooie reisfoto’s hebben geen scheve horizon. Repareer die horizon. (Voordat ik naar je bureau loop en die foto aan de muur erachter zelf rechthang. Nou, ik wacht waarschijnlijk wel even tot je de kamer uit bent, maar zodra je uit het zicht bent, spring ik op om het te fiksen!)

…heeft kleur die klopt

Mensen op je foto’s mogen geen huidskleur met een blauwe kleurzweem hebben, maar je ziet dit op reisfoto’s wel vaak. De oorzaak daarvan is dat we foto’s maken met de witbalans van onze camera ingesteld op Auto (wat in de meeste situaties goed werkt) en ons onderwerp zich in de schaduw bevindt of de foto gemaakt is op een bewolkte dag. Daardoor gaat de huidskleur en in feite het hele tafereel er een beetje blauw uitzien. Dat is niet echt flatteus. Als men in een tv-programma of in een film een persoon dood wil laten lijken, wordt er blauwe make-up toegepast, alsof hun lichaam koud is geworden. Jij wilt juist dat je mensen er levend uitzien. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen, is de kleur in de gaten houden; niet alleen voor de huidskleur, maar voor het algehele kleurbeeld. Gras mag geen blauwtint hebben en taferelen mogen geen groene tint hebben of er te rood uitzien. De oplossing is simpel: om de kleur in je foto’s goed te krijgen, kies je gewoon de juiste witbalansinstelling voor de lichtsituatie waarin je fotografeert (zie bladzijde 48 hierover). Goede reisfoto’s moeten accurate kleuren hebben, want als je kleur niet goed is… dan is het fout.

…heeft een menselijk element

Voorkom dat je van je reis terugkomt met alleen heel veel foto’s van gebouwen, fonteinen en monumenten. Door mensen in beeld op te nemen, zelfs als ze niet het hoofdonderwerp van de foto zijn, vergroot je niet alleen de zeggingskracht van je reisfoto’s, maar vertel je de kijker ook meer over die locatie dan die statische foto van een gebouw doet. Een van de redenen waarom we graag reizen is om mensen uit verschillende plaatsen te leren kennen. Om meer te weten te komen over hun cultuur, hun kunst, hun levensstijl en om hun verhalen te leren kennen. Als we geen mensen opnemen in een deel van onze foto’s (liever geen toeristen, maar de lokale bevolking), laten we een van de belangrijkste aspecten van een locatie weg. En dat is nou juist een van de redenen waarom we graag reizen.

…kan meerdere aspecten combineren

Kan een geweldige reisfoto er een zijn waarbij het onderwerp de kleur is? Natuurlijk. Hoe zit dat bij een foto met prachtig ochtendlicht? Absoluut. Of een met een menselijke factor? Zeker wel. Zoals je dus in dit hoofdstuk hebt geleerd, zijn er veel dingen die een reisfoto goed maken. Maar als je een tandje bij wilt zetten, probeer dan een aantal van deze concepten in een foto te combineren. Zoals een locatie gefotografeerd in geweldig licht, met interessante kleuren én met iemand van de lokale bevolking op de foto. Zo maak je nog sterkere reisfoto’s. Wanneer je de dingen die je hebt geleerd, combineert om geweldige reisfoto’s te maken, geef je je foto allerlei lagen waar de kijker van kan genieten. Kijk eens naar deze foto. Er gebeurt zo veel en dat allemaal in één foto: prachtige, levendige kleuren; kort na zonsopgang gemaakt, dus de schaduwen zijn nog wat zacht; je hebt atmosferische effecten (de nevel in de lucht); en de menselijke factor met een lokale visser die net zijn net uitwerpt (actie) op een hele interessante locatie; met effectieve nabewerking (ik heb de witbalans wat aangepast om de scène warmer te maken en ik heb contrast toegevoegd en daarna heb ik wat storende dingen verwijderd). Wanneer je al deze dingen combineert, krijgt je foto meer diepte en zeggingskracht en trek je de kijker als het ware foto in.

Het grote reisfotografie boek van Scott Kelby

Ben jij na het lezen van deze tips klaar om op vakantie te vertrekken met je camera? Overweeg dan om het volledige boek van Scott Kelby aan te schaffen. In het grote reisfotografie boek leer je alles over fotograferen op nieuwe bestemmingen. Van de voorbereiding die nodig is tot het kiezen van de juiste apparatuur en het kiezen van de juiste onderwerpen om iedereen thuis jaloers te maken.

‘Het grote reisfotografie boek’ telt maar liefst 256 pagina’s. De bekende fotograaf en wereldberoemde beeldbewerker neemt je bij de hand en geeft je stapsgewijs advies. Je kan het boek bestellen bij Standaard Boekhandel voor slechts 34,99 euro.